Η Άγκυρα, η Μοσούλη και η Λωζάννη

%ce%b9%cf%81%ce%b1%ce%ba-123του Π. Παπακωνσταντίνου
Ήταν μια λεπτομέρεια, που πέρασε απαρατήρητη μέσα στον ορυμαγδό των ημερών, πλην όμως παραμένει αποκαλυπτική της τοξικής ατμόσφαιρας που περιβάλλει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Στις 13 Σεπτεμβρίου, το αμερικανικό Ναυτικό συμπλήρωσε 241 χρόνια από την ίδρυσή του. Ανάμεσα στα πανηγυρικά μηνύματα που έστειλε μέσω Twitter ήταν και ένα αφιερωμένο στη Ναυμαχία της Τρίπολης, του 1804, όταν οι Αμερικανοί κατατρόπωσαν τις δυνάμεις της οθωμανικής Τριπολίτιδας. Στον πίνακα που συνόδευε το μήνυμα, διακρινόταν καθαρά η κόκκινη σημαία με την ημισέληνο και το αστέρι, παρόμοια με τη σημαία της σύγχρονης Τουρκίας.


Μέσα σε λίγες ώρες, γινόταν πανζουρλισμός στην Τουρκία. Το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu καυτηρίαζε το «σκανδαλώδες tweet του αμερικανικού Ναυτικού». Επιφανείς προσωπικότητες –ισλαμιστές, κεμαλικοί και αριστεροί, σε σπάνια σύμπνοια– ερμήνευαν το μήνυμα ως προειδοποίηση των ΗΠΑ στην Τουρκία ότι, αν εισβάλει στη Μοσούλη, στο Βόρειο Ιράκ, οι δυνάμεις της θα έχουν την τύχη των καραβιών του πασά της Τρίπολης. Το θέμα πήρε τέτοιες διαστάσεις, που το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αισθάνθηκε την ανάγκη να πραγματοποιήσει διάβημα. Τελικά, το αμερικανικό Ναυτικό απέσυρε το επίμαχο tweet. Καταλυτικό ρόλο στην ενίσχυση της καχυποψίας μεταξύ Αγκυρας και Ουάσιγκτον διαδραματίζει η εν εξελίξει εκστρατεία του ιρακινού στρατού, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, για την απελευθέρωση της Μοσούλης από το Ισλαμικό Κράτος (Ι.Κ.). Ο Ταγίπ Ερντογάν διακήρυξε κατ’ επανάληψη ότι η χώρα του εννοεί να είναι παρούσα «και στο πεδίο της μάχης και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων» (μετά την απελευθέρωση της πόλης). Μια τοποθέτηση που τον έφερε σε ρήξη με τη Βαγδάτη, καθώς ο Ιρακινός πρωθυπουργός Χάιντερ Αμπάντι έχει χαρακτηρίσει τις τουρκικές δυνάμεις που στρατοπεδεύουν στην Μπασίκα, βορειοανατολικά της Μοσούλης, «στρατό κατοχής», αξιώνοντας την άμεση αποχώρησή τους. Οι Αμερικανοί άδειασαν τον Ερντογάν, δηλώνοντας ότι ο Αμπάντι είναι εκείνος που έχει τον τελευταίο λόγο για το ποιος θα συμμετάσχει και ποιος όχι σε μια εκστρατεία που διεξάγεται στη χώρα του.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ

Σχολιάστε